Mit brązowego cukru.

Powszechnie panuje przekonanie, iż  brązowy trzcinowy cukier jest zdrowszy niż biały.

Niestety jest „mit” który niewiele ma wspólnego z prawdą.

Brązowy cukier nie jest wcale dużo mniej toksyczny dla ludzkiego organizmu niż biały.

Sacharoza posiada zero wartości odżywczych i w dodatku jest substancją silnie

zakwaszającą ludzki organizm. Gdy dostanie się do naszego organizmu narusza homeostazę, 

delikatną równowagę kwasowo- zasadową organizmu.

Jedna łyżeczka sacharozy dostarczona do organizmu powoduje wyłączenie systemu 

immunologicznego na kilka godzin. Nie ma znaczenia czy był to cukier biały czy 

brązowy, z buraka czy trzcinowy.  

Wszystko co zakwasza organizm wypłukuje z niego magnez.

Cukru dotyczy to przede wszystkim – bez względu na to czy jest on biały, brązowy czy w jakimkolwiek innym kolorze.

Jest to ciągle ten sam związek chemiczny czyli sacharoza.

Biały rafinowany cukier to czysta sacharoza: zostaje on w procesie produkcji poddany procesowi rafinacji –

jest oddzielona od niego melasa, a kryształki są wybielane chemikaliami takimi jak kwas mrówkowy,

dwutlenek siarki czy kwas fosforowy.

Cukier brązowy nierafinowany różni się natomiast od białego tym, że jego produkcję zakończono przed

etapem oddzielenia od jego kryształków ciemnobrązowej melasy. W melasie zawarte są oczywiście

pochodzące z pierwotnego surowca roślinnego niewielkie ilości takich minerałów jak żelazo, wapń, fosfor,

potas czy magnez. Te niewielkie ilości minerałów nie czynią jednak z brązowego cukru czegoś zdrowego.

Sam fakt, iż jest nieco mniej rafinowany i zawiera melasę (a wraz z nią niewielkie ilości minerałów) nie czyni z

brązowego cukru substancji ani zdrowej ani bezpiecznej.

Sacharoza spożyta w każdej postaci wyrządza w organizmie szkody.

Ponadto niektóre gatunki brązowego cukru to zwykły rafinowany biały cukier, zabarwiony tylko

karmelem (czasem melasą).

Nie dajcie się nabrać!